τροχόνημα

το, Ν

(παλαιοντ.) απολιθωμένο γένος γαστερόποδων μαλακίων που έζησε από το ορδοβίσιο ώς το δεβόνιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. νεολατ. trochonema (< τροχός + νήμα)].